Bır şorap bıre...
Nici macar un ciorap...
Aqayın bırı ölîyatır ekende, cılaşqan ballarını qatına şaqırgan.
Un barbat pe patul de moarte, isi cheama langa el baietii ce-l plangeau
-Tınlanız menı - degen. Sızge vasiyet etemen. Ölgende ayaqlarıma şo eskırgen şoraplarnı kıydırınız. Şoraplarımman kömîlmek ıstiymen. Bır de bıyerde sızge bır mektîp taşlayman. Ama qabıristandan qaytganda, duwa etgen son oqîycaqsınız.
-Ascultati-ma - zise. Va las un testament(ultima dorinta). Cand voi muri, sa ma incaltati cu ciorapii astia vechi. Vreau sa fiu ingropat cu acesti ciorapi. Am sa va las undeva si o scrisoare. Dar sa o cititi numai dupa ce va veti intoarce de la cimitir si-mi veti face pomana.
Aqay ölgen. Cenazenı cuwganlar. Şoraplarnı ayagına kıysetkenler Namazdan son, mewtanı cıymaq uşîn cılaşa cılaşa mezarlıqqa aketkenler. Tam cenazenı mezarga salıp topraq atacaq ekende, oca ependı kependen şoraplarnı körgen.
Omul muri. Pregatira inmormantarea. Ii pusera ciorapii in picioare, si plangand il dusera la cimitir. Chiar cand l-au bagat in groapa si gata sa arunce pamant peste el, hogea vazu ciorapii.
-Mınawı da ne eken bulay şo?, dep soragan.
-Ce mai este si asta?, intreba el.
Ballar babalarnın vasiyetını annatqanlar. Oca itiraz etken.
Baietii povestira dorinta tatalui lor. Hogea fu impotriva.
-Bolmas. Güna! Şıgarınız şoraplarnı.
-Nu se poate. Este pacat!* Scoateti-i ciorapii.
Cematten bır qaş kışı şoraplarnı şıgarmaq uşîn mezarga tüşkenler. Aqayın ulları da onlarnı toqtatmaq uşîn atlaganlar.
Cativa oameni din alai, coborara in groapa ca sa scoata ciorapii. Dar baietii decedatului sarira ca sa ii opreasca.
-Babayın vasiyetı bo. Şıgartmamız şoraplarnı!
-Asta este dorinta tatalui nostru. Nu va lasam sa-i scoateti ciorapii!
Mezarın ışınde ur-tut bır boguşma başlagan. Onlarnı körgen cemat de aşuwlanıp, ballarnı mezardan tartıp algan, köteklep atqanlar. Şoraplarnı şıgarıp, cenazenı cıyganlar.
In groapa se isca o cearta. Ceilalti oameni prezenti, vazand asta, ii scoasera pe baieti din groapa, si ii gonira batandu-i . Ii scoasera ciorapii mortului si-l ingropara.
Cara bere ışınde ballar, akşam üylerınde duwadan son, babalarnın mektîpnı aşıp oqıganlar.
“Ders alnız mından.” diy eken babaları mektîpte. “Bır eskı şorap bıre aketamadım qatımda”
Acasa, dupa ce se termina pomana, deschisera si citira scrisoarea de la tatal lor.
"Luati aminte". spunea tatal lor in scrisoare."Nici macar un ciorap vechi nu am putut lua cu mine"
6 comentarii:
Da, oamenii sunt tributari traditiei (ceea ce nu-i intotdeauna rau), iar bietul batran a stiut-o.
Intelesul, talcul povestioarei, nu consta in a arata inversunarea batranilor de a respecta ritualurile, ci este unul mult mai profund: sa nu ne lacomim, sa nu adunam bogatii nemasurate pentru ca pe lumea ailalta oricum nu putem lua nimic cu noi.
Au, da! Nu stiu de ce nu m-am gandit. Acum, ca am citit replica ta, mi se pare foarte logic si... simplu. :)
Deacea traditile musulmane prin cuvinetele lui Allah au scopul lor. Noi oamenii suntem cei care le schimbam (voluntar sau involuntari) scripturile.
Ai dreptate,Anonim dar din pacate lacomia este cea care conduce omenirea in ziua de azi,( vecinu si-a facut vila, maine imi fac si eu una mai mare, vecinu si-a cumparat mercedes , maine imi iau si eu SUV, etc), din pacate nu mai stim sa traim modesc
Atat de adevarat! Nu poti lua cu tine pe nimeni si nimic...
Trimiteți un comentariu
COMENTARIILE SUNT SUPUSE MODERARII INAINTE DE PUBLICARE!
COMENTARIILE "ANONIM" NU VOR FI PUBLICATE!